05 januari 2010

The End

Ja...
Na ons laatste dagje in Buenos Aires gingen we terug richting Europa.
E-U-R-O-P-A !!!
Waawww na 6 maand lang in een boerendorp te hebben geleefd was dat toch iets speciaal.
Toen ik op het vliegtuig stapte in Buenos Aires luisterde ik nog even naar de leuke, mooie en beweeglijke muziek van Latijns-Amerika, meer bepaald Argentinië natuurlijk.
Ik zeg altijd dat ik niet zal wenen ,maar ik stapte op het vliegtuig met tranen in mijn ogen en toch wel een lichte pijn in mijn hartje...
Het doet een mens toch iets.
Waren het nu tranen van geluk dat ik terug ging naar mijn huisje waar ik behoor of waren het toch ook traantjes van verdriet omdat ik mijn tweede thuisland verliet ...
Het zal een mengelingske geweest zijn eh !

In het vliegtuig waren we toch allemaal een beetje stil. Jaja mijn mama en papa en lieve tante hadden het toch ook even moeilijk...
WAT EEN PRACHTIG LAND IS ARGENTINIË !!!

Om 00:00 uur vierden we zelf nog wat nieuwjaar op het vliegtuig... Dat was wel eens gezellig en speciaal om mee te maken. Ook mijn papatje was jarig dus dronken we een glaasje wijn.
En daarna maar proberen slapen !!!Maar dat lukte niet ...

Kwamen toe in Madrid. Doodmoe!!! En we moesten nu toch nog keer 6uur wachten op onze volgende vlucht richting Brussel. Papa en Mama legden hun te slapen op 2 samen samengeslepen banken ... en Caroline en ik gaan gewoon een beetje wandelen in het vliegtuig.

HUPSAAAA .... na 6 uur wachten was het ECHT tijd om naar BRUSSEL TE VLIEGEN.

Terug naar jullie !
Terug naar zo een klein,maar mooi landje BELGIË...
Terug naar mijn liefje; broertje; en mijn lieve familie die op mijn stonden te wachten...

Ik had een leuk en warm gevoel in mijn buik en werd oohhh zoooo zenuwachtig!!
Toen ik uit de luchthaven stapte was het toch allemaal wat raar... Ik voelde me gewoon plots thuis. Zoals ik nooit ben weggeweest! Gewoon terug bij mijn familienestje, waar ik echt hoor!
Ik voelde me GOED!!

Toen ik thuis kwam werd er dan nog eens een super gezellig feest gegeven met al de mensen waar ik van hou. GOHGOH daar heb ik van genoten hoor!
Bedankt daarvoor...
---


Dus ja, ik weet niet zo goed.. mijn avontuur zit er voor eeuwig op, het zal nooit meer terug komen, of toch nooit meer zoals het is geweest...

Als een meisje van 18 ben ik toch wel redelijk fier op mezelf... Ik heb me daar goed gehad, ik heb ongelooflijke dingen meegemaakt en doorstaan. Ik heb me sterk gehouden op hele moeilijke momenten en me laten gaan op hele leuke momenten.
Ik heb leren zelfstandig zijn ; je moet niet bang zijn in het leven! Gewoon DOEN , en je komt er wel!
Ik heb leren leven met mensen die ik helemaal niet kende en daardoor soms hele moeilijke momenten meegemaakt en problemen die ik soms helemaal ALLEEN moest oplossen,
ik heb leren vrieden maken in een andere taal en met geheel andere gewoonten...
Ik heb een nieuwe taal geleerd die ik voor heel mijn leven zal kunnen gebruiken!
Maar ik heb vooral leren houden van een familie en veel vrienden die in Argentinië mij op mijn pad tegemoed kwamen!
Ze zijn zo lief voor mij geweest! Een ongelooflijke warme familie en vrienden voor het leven!
Ik vraag me soms af of wij dat wel zouden doen voor een intercambio die hier in Belgie toekomt..??
Ik allesinds vanaf nu wel !!!


OOH ... En natuurlijk heb ik leren beseffen dat hier mijn thuis is ; jullie mijn vrienden zijn en jullie mijn familie zijn!
Geniet van je leven... dat wou ik toch nog zeggen !!! Je leeft echt maar 1 keer!!

Bedankt om me zo lang te volgen en te blijven reageren;
dat gaf me telkens een leuk gevoel;
een gevoel dat er mensen zijn die je toch van heel ver blijven steunen .;;

Dikke kus,
Line - Het Argentijnte uit België

Muchos besos para mi familia alla en Argentinië. Ustedes fueron una familia de Diez.. y a mis amigos un abrazo enorme !!
Gracias por todo ! Gracias por ser como sos !!
Beso Line
y HASTA PRONTO !!!!

02 januari 2010

Buenos Aires

Ik schrijf nog een kort berichtje over Buenos Aires;
over onze laatste dag op Argentijns Grondgebied..

Het was de laatste dag, maar alweer een heel leuke en warme dag.
We hadden ongeveer 35 graden en we gingen een tour in de stad Buenos Aires doen met de fiets.
Dus wij allemaal op zo een stadsfietske door de stad; super gezellig, maar niet zonder gevaar natuurlijk in zo een drukke stad.
Gelukkig is er niets gebeurd met mama hahaha... want daar waren we bang voor!
We reden drie uur rond in de mooie wereldstad.
We bezochten het graf van Evita Perron; die begraven werd op een enorm kerkhof waar de aller
rijkste mensen liggen. Het is geen kerkhof voor bekende mensen maar voor mensen met geld.En denk nu niet dat dat een kerkhofje is zoals bij ons; maar dat is werkelijk een drop op zichzelf .

Daarna bezochten we vele mooie parken en ook een heeeel klein pleintje die heet " Plaza de Belgica" hehe; je gelooft het of niet we zijn ook in Argentinië een beetje bekend.
We passeerden langs de ambassade van België; een heel mooi en groot gebouw.

Toen reden we naar Plaza de Mayo;en toen kwamen we iets heel toevallig tegen... De presentatie van de DAKAR race, die op 1 januari is gestart in Buenos Aires. Echt een keer leuk om al die ongelooflijke beesten auto's te zien.
Jammer dat hier matti en sam niet bij waren; echt iets voor hun..

We zijn 's avonds dan nog op een zeer gezellig pleintje iets klein gaan eten en we genoten van ons laatste wijntje in Buenos Aires onder een mooie; klare sterrenhemel..
Toen gingen we vroeg slapen omdat de volgende dag toch een hele zware dag ging zijn ....

HOe was ushuaia?

Onderstaand bericht probeerde ik in Ushuaia zelf op de blog te plaatsen, maar de hotelcomputer blokkeerde de blog van Line.
Ik zet het er nu op, ook al zijn we lekker thuis.
Line zal daarna nog het verhaal van onze laatste dag in Buenos Aires en de thuiskomst vertellen. Op die manier kan haar blog mooi afgesloten worden en zit haar avontuur erop.
Mieke
Ushuai: 28 december
Stilletjes aan komt het tot een eind. we zitten nu echt op het einde van de wereld: el fin del mundo.
Maar het is hier zo mooi , zo mooi ! echt waar, een mens komt hier tot rust. Het enige wat niet leuk is, als je hier woont dat is het weer. In de winter heel koud,maar dat mag , maar in de zomer is het ook niet zo een mooi weer. De zon is er soms bij, maar de wind blijft koud en soms regent het dan weer en dan weer zon ... heel afwisselend, maar je kan hier nooit echt in topje of short lopen.
Op 1dagkan je hier alle seizoenen meemaken zeggen ze, het weer slaat om in 1 vingerknip.
Maar het brute van de natuur is hier zo schitterend, zee, bergen, wouden... het lijkt wel nieuw - zeeland, heel vergelijkbaar met de foto's die we van Matti en Sam zagen.
Vandaag hebben we het nationaal park bezocht. Gewandeld, genoten van de prachtige vergezichten. We waren in het postkantoor van el fin del mundo en we stonden op het eind van de panamerican highway.
We bezochten dan ook de gevangenis van ushuaia. De ARgentijnen zonden alle misdadigers naar hier, omdat ushuaia moest groeien, en niet veel mensen wilden hier komen werken en wonen. dus moesten de gevangenen alle werk doen. Treinsporen aanleggen, gebouwen, enz...
Ze hebben het later, onder Péron gesloten omdat hij vond dat elk mens recht had op een waardig leven ook al was hij gevangene. Het was daar ijskoud in de winter.
Het gebouw is ook gebruikt geweest in de falkland oorlog tegen Engeland. De ARgentijnse soldaten, (kinderen van 18) verbleven daar voor ze naar de malvinas vertrokken. Op de muren waren hele verhalen geschreven door hen, ze gingen hun dood immers tegemoet want Argentinie was helemaal niet voorbereid op zo een grote oorlog. Maar je kan niks meer lezen van hun verhalen, het was te triest en men heeft alles overschilderd.
In de bovenste gang van cellen is een tentoonstelling van alle poolexpedities die er al waren vroeger. Ook die van baron de Gerlache. Twee cellen vertellen over hun expeditie. Er liggen boeken in het vlaams die hij geschreven heeft. Leuk om te zien.
Morgen gaan we met de katamaran varen. Een kleine excursie op het Beagle kanaal.
En dan richting BA, om daarna terug te komen bij jullie.
Groeten, Mieke

27 december 2009

El condor pasa

we zitten nu 2 dagen in Patagonie, de dagen zijn hier lang en de nachten kort, want we zitten heel zuidelijk op onze aardbol... eigenlijk is het grootste deel van Patagonie een woest en onherbergzaam gebied, het klimaat is heel zwaar, koud droog en veel wind en toch... dit gebied heeft een enorme aantrekkingskracht voor iedereen...de landschappen zijn prachtig... dit is een paradijs voor iedereen die plaats en ruimte nodig heeft... hier blijft niemand onbewogen voor natuur en klimaat...de allermooiste dieren voelen zich hier thuis zoals de poema en de condor... we zagen verschillende keren hoe de condor zijn 3m brede vleugels opentrekt een aanloop neemt en door de lucht klieft...oh zoooo mooi... we hebben 2 dagen van s'ochtends vroeg tot s'avonds laat tochten gedaan naar de gletsjers.... het unieke aan deze grote ijsmassa's hier is dat ze tot op zeeniveau komen en uitmonden een grote gletsjesmeren...verder bezochten we nog een estancia, dit zijn grote schapenboerderijen, want die beestjes verdagen heel goed de koude...we vertrekken nu voor onze laatste stop naar Ushuaia, dit ligt nog een beetje zuidelijker, en is het vertrekpunt voor de zuidpoolexpedities.
Vanaf nu is het dus aftellen .... Beetje bij beetje komt het terugkeren naar Belgie dichterbij voor Line. Zenuwen zijn er nog niet bij, maar dat zal wel komen. Tellen jullie mee?
Groeten, Mieke en Peter, Line en Caroline.

23 december 2009

adembenemend Iguazu

Een berichtje van Mieke, weer fris en monter onder de levenden. Amai, wat was ik ziek... een indigestie de max zulle. Met alles erop en eraan. Gelukkig was het de volgende dag beter en kon ik mee op uitstap naar de watervallen aan de Braziliaanse kant. De grens over: dus nu hebben we ook een stempel van Brazilie. :-)
Het moet gezegd... De watervallen zijn grandioos. Veel lawaai, veel gestuif van vallend water, een prachtig stukje wonder der natuur.
Maar vandaag bezochten we de Argentijnse kant, de gargante del diablo en daar werden we toch pas echt stil van. Geen woorden hiervoor echt niet. Je voelt je zo nietig als mens dan, je kan er uren naar kijken, de schoonheid en de kracht van water in al zijn grootsheid...
We gingen ook met een boot tot vlakbij de watervallen. Dat is niet te doen! Je vaart onder een reuzedouche! De waterdruppels prikken op je huid, slaan keihard in je gezicht, je bent nat van kop tot teen, we hebben gelachen, geroepen, een unieke ervaring!
Het weer is tropisch warm dus we droogden snel genoeg op.
Later in de middag hadden we wel een tropische regenbui, kletteren en donderen, maar het blijft warm. Geestig wel.
Enkele leuke dingen nog om te vertellen:
- Gisteren bij het weer binnen komen vanuit Brazilie in Argentinie werd er een beetje moeilijk gedaan. Reden? De paspoort van ons Line. Zij heeft een visa van 6 maand, een studentenvisa, die bijna verlopen is. Ze vonden het vreemd dat zij nu net even over de grens ging en dan weer terugkwam. Ze verdachten haar er even van, van slim te willen zijn en zo het land weer binnen te willen komen voor een lange tijd.... Gelukkig heeft onze gids het kunnen uitleggen. En alles was oké.
- Matti vroeg zich ooit af of die watervallen altijd zoveel water hebben. Iets wat wij ons ook afvragen na ze gezien te hebben. Het water komt van Brazilie en van de regen. In 2006 stond het hier echter droog. Het had niet genoeg geregend, en er waren dus geen watervallen. Dit moet echt heel raar zijn geweest.Misschien kan je dit wel vinden op youtube.
- Caroline is zot van beesten, dat weet iedereen. Hier lopen er goatimundis rond. Familie van de rancoon. Mooie beestjes met lange snuit en lange staart. Op onze weg liep een hele familie met kleintjes. Ene vond de rugzak van Caro zeer interessant. Was er niet van weg te slaan. Er zaten nl. beschuitjes in...
Caro kon het niet laten en zette de rits van haar rugzak een klein beetje open. Dat was voor dat beest genoeg om met de kop in de rugzak te kruipen de hele zak open te trekken en met zijn poten de hele pak beschuiten te stelen. Dit duurde amper een second of 5. Snel weg waren ze met z'n allen... heerlijk smullen zullen ze gedaan hebben.

Morgen vertrekken we richting Calafate. Wij vieren Kerst op het Zuidelijk halfrond een uur of vier later dan jullie. We zullen aan jullie denken en sturen onze warmste wensen op.
Tot over een goeie week. Zoenen en groeten van ons allen.
Mieke

21 december 2009

Onze mama is ziek

HALLOOOO;

Nu kunnen we toch regelmatig eens een berichtje schrijven, want we hebben heel vaak gratis internet.
We beginnen bij de tango-avond. Om 7uur ging er een taxi busje ons komen halen; maar zoals op zijn Argentijns kwam die maar niet af.. We werden nerveus na 2 uur wachten en dus hebben we maar een TAXI genomen. Alles goed en wel, we aten alweer veel; maar niet zo lekker.
Na het eten kregen we wel een ongelooflijke mooie tango show. Een zeer passioneel gevoel tussen man en vrouw.

TANGO : Deze sensuele dans ontstond in de wijk LA BOCA.
Vroeger werd de tango enkel gedanst in de bordelen. Er waren veel te veel Italiaanse inwijkelingen zonder vrouwen en deze mannen die zicht eenzaam voelden moesten ook eens van bil gaan. Ze stonden aan te schuiven bij de hoertjes (waarvan er veel te weinig waren) en begonnen muziek te spelen om de tijd te verdrijven. Daarna begonnen ze te dansen op deze muziek...
De tango werd dus eerst gedanst door enkel mannen !!! Wat veel seksualiteit en homoseksualiteit met zicht meebracht. Eerst werd de tango dus verboden om te dansen, maar later werden de rijkere mensen toch ook benieuwd ... Zo kwam deze mooie dans tot leven.

Kennen jullie de voetbalgroep Boca Juniors van Argentinie ? ... weten jullie welke kleuren die heeft ? Zie hier onder :


EEN WEETJE : De voetbalbond van LA BOCA JUNIORS kwam niet overeen welke kleuren de club moest krijgen, dus kwamen ze een akkoord overeen dat ze de kleuren van de vlag zouden nemen van het schip die de haven eerst binnenkwam...
Het eerste schip die binnenkwam was van Zweden ; en zo werd het blauw en geel.
(zweedse vlag)

De volgende ochtend werden we om 8 uur opgehaald; alles goed en wel alleen voelde mama haar niet zo goed. Heel misselijk en slecht zelf...
En tocht moesten we door want we hadden de vlucht die op ons stond te wachten. De vlucht richting Misiones; Iguazu...
Maar 2uurtjes vliegen, maar mama heeft wel overgegeven.. misschien was dat wel beter want nu was er alles uit, maar toch niet ze bleef misselijk..

Toegekomen in het hotel heeft ze direct gaan slapen en nu licht ze rustig naast mij.. hihi ,
Het hotel is super ongelooflijk mooi.
Ik geniet nog steeds van alles !!!!!!!
En vooral van mijn ongelooflijk leuk gezinnetje !!!!

dikke zoen
Line

20 december 2009

Buenos Aires een stad vol passie

Hallo iedereen, hier ben ik weer... de line...
JA hier moet ik dus beginnen schrijven over mijn afscheid! Ik ben vrijdag avond nog eens goed uitgegaan met mijn vriendinnen en er eens goed van genoten!!!
Tot 7.30 was ik met hun aan het genieten daarna ging ik naar huis; doodmoe.
Ik nam een douche en heb een klein uurtje geslapen want om 9uur kwamen mijn ouders me halen in mijn huis.
OOHHWWW het moment was aangebroken, ik moest afscheid nemen van een familie waarbij ik 6 maand lang had geleefd. Wat een moment!!! Nooit gedacht dat dat zo moeilijk kon zijn.
Ik had eerder gezegd aan mama dat ik niet echt het gevoel had dat ik veel ging wenen, maar op dit moment stroomden de tranen uit mijn ogen zoals de Iguazu watervallen ...
Al mijn zussen en broers, mijn vriendinnen en vrienden, mijn tweede mama en papa pakten me enorm goed vast en zeiden dat ik zeker terug moest komen. Daar hoop ik dan ook op..

Nadat dit alles voorbij was ben ik zo wat beginnen denken en eigenlijk vind ik het heel goed dat mijn ouders me op dit moment zijn komen halen. Ze hebben gezien hoe ik leefde; met wie ik leefde en waar ik leefde .. Ongelooflijk want dan konden ze hun toch echt wel wat voorstellen. Het was een heel mooi avontuur,maar als mijn ouders dicht bij mij zijn vond ik het een veilig gevoel en tijd om terug te keren naar mijn landje...

Toen we aankwamen in Buenos Aires kregen we al direct een storm op ons neer ! De hemel weende mee met ons allen!
De felle regen maakte het papa wel wat moeilijk om het hotel te vinden, uiteindelijk hebben we het wel gevonden natuurlijk!
Na een uurtje gerust te hebben trokken we de ongelooflijke grote stad in, terwijl het nog altijd aan het regenen was.
We aten wat op de Puerto Madero.
Nooit gedacht dat ik zo kon genieten van een familie etentje! We aten lekker en lachten ongelooflijk veel. Ik heb de gezichten van mijn ouders en mijn lieve tante eens goed bekeken, en waaw wat zijn die leuk! Ik kan het niet verwoorden maar ik GENOOT GENOOT GENOOT !!!
Toen gingen we heel vroeg gaan slapen want ik was heel moet! 11 uur lang heb ik geslapen ..

EN DAN HET ONTBIJT ..NEEEEEEE !!!!!! ik krijg yogurt en musli en fruit; alweer genietend gegeten..en dan nog eens gezond ook! Zo tof jong..

Om tien uur vertrokken we richting LA BOCA. Veel uitleg van Christof de gids, heel goed uitgelegd. En wij natuurlijk heel geintereseerd, meer van de helft van de informatie kon hij niet zeggen omdat we teveel vragen vroegen!
We gingen naar la caminito; la boca juniors; plaza de mayo; presidentenhuis; de zotte moeders; puerto moreno...
veel uitleg en wandelen!

Nu naar een tangoshow met avondeten...

vele dikke kussen van de line die heel snel terug komt !
zoen